Had ik maar…

Had ik me maar niet verslapen. Had ik maar “ja” gezegd tegen die baan. Had ik maar een andere opleiding gevolgd. Had ik maar “nee” gezegd tegen dat laatste biertje. Had ik haar maar teruggebeld. Had ik mijn mond maar open gedaan.

Er zijn altijd wel dagen waarop je denkt: had ik maar een ander leven. Speciaal voor die dagen zijn er parallelle universa. Nou ja, of ze er echt zijn of niet weet ik niet en het maakt ook helemaal niet uit. Het gaat er maar om dat je denkt aan wat je leven ook allemaal had kunnen zijn. Zo zou je miljonair kunnen zijn of de wereld hebben gered. Dat zijn heel kleine kansjes die vast wel ergens in een ver weggestopt universumpje de waarheid zijn.

Maar dan. In eindeloos veel universa ben je allang dood. Of nooit geboren, dat nog veel vaker. Zelfs als je nog leeft ben je in veel gevallen ziek of mis je een oog of been. Je huis is talloze keren afgebrand, weggewaaid, overstroomd of omgevallen. Je hebt eindeloos veel verkeerde dingen tegen de verkeerde persoon op het verkeerde moment gezegd. Je vrienden zijn zombies, de maffia zit je achterna of de vierde wereldoorlog woedt nog steeds. Je hebt de houdbaarheidsdatum verkeerd gelezen en ligt nu al dagen met voedselvergiftiging in bed.  Internet is nooit uitgevonden en we hebben kasten vol met CD-i’s. Slavernij is niet afgeschaft en statistisch gezien zit jij dan aan de verkeerde kant van dat verhaal. Heksenjagen is weer helemaal hip of er is een gênante en zeer herkenbare kinderfoto van jou viraal gegaan.  Naamvallen zijn in het Nederlands nooit afgeschaft. Gisteren heb je besloten om al je haar eraf te scheren. Muggen zijn geëvolueerd en hebben de wereld overgenomen.

Je hebt eindeloos veel geluk dat je niet in één van die situaties zit. Je bent het dus oneindig vaak aan jezelf verplicht om toch maar het beste van vandaag te maken en er nog blij mee te zijn ook.

Fijne dag! (en groeten van de muggencommandant)